Οι γιατροί του κόσμου στο πρώτο ευρωπαϊκό παρατηρητήριο (Σεπτέμβριος 2007 ) για την πρόσβαση στην περίθαλψη παρουσίασαν έρευνα που έγινε σε 7 χώρες της Ε.Ε., σχετική με την πρόσβαση στην περίθαλψη των μεταναστών που ζούν παράνομα σ' αυτές. Η Ελλάδα είναι η μόνη στην οποία σύμφωνα με το κείμενο (σελ. 8)
“Για όσους δεν έχουν άδεια παραμονής, η πρόσβαση στην περίθαλψη είναι σχεδόν αδύνατη, ειδικά μετά το νόμο του 2001, εκτός εάν πρόκειται για έκτακτα περιστατικά που χρήζουν νοσηλείας, και μόνο για έκτακτα περιστατικά όπου διακυβεύεται η ανθρώπινη ζωή, καθώς επίσης και περιστατικά εγκυμοσύνης ή μολυσματικών ασθενειών.”
Επίσης παρακάτω (σελ. 10) σημειώνει
“Έτσι, συνολικά διακρίνουμε πολλούς τύπους χωρών:
Τις χώρες όπου το «θεωρητικό» δικαίωμα για ιατρική κάλυψη των ατόμων χωρίς άδεια παραμονής αφορά στο σύνολο των ερωτηθέντων αλλά στην πραγματικότητα, μόνο μια ελάχιστη μειοψηφία των ερωτηθέντων επωφελείται: πρόκειται για την περίπτωση του Βελγίου όπου η θεωρητική κάλυψη είναι πολύ καλή (99%) αλλά μόνο το 14% των ανθρώπων έχει πραγματικά πρόσβαση, ή στη Γαλλία, όπου μόνο το 7% των ανθρώπων έχει πραγματικά μια ιατρική κάλυψη σε σχέση με το 90% αυτών που θεωρητικά θα μπορούσαν να έχουν.
Τις χώρες όπου το «θεωρητικό» δικαίωμα για ιατρική κάλυψη των ατόμων χωρίς άδεια παραμονής, αφορά στο σύνολο σχεδόν των ερωτηθέντων αλλά στην πραγματικότητα, επωφελούνται περίπου οι μισοί: στην Ιταλία και στην Ισπανία (όπως και στην Πορτογαλία).
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου τα άτομα χωρίς άδεια παραμονής θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στους γενικούς γιατρούς αλλά όχι στους ειδικευμένους γιατρούς και στις θεραπείες
Η Ελλάδα είναι η χώρα όπου στη θεωρία τα δικαιώματα είναι τα πιο περιορισμένα και στην
πραγματικότητα τα λιγότερο προσβάσιμα (κανένας από τους «θεωρητικά επωφελούμενους» που ερωτήθηκε, δεν είχε πραγματικά πρόσβαση).”
Oi giatroi tou kosmou sto proto evropaiko oaratiritirio (Septemvrios 2007) gia tin prosvash stin perithalpsi parousiasan erevna pou egine se 7 xores tis E.E., sxetikh me tin prosvasi stin perithalpsi ton metanaston pou zoun paranoma s'aftes. H Ellada einai h moni stin opoia symfona me to keimeno (sel. 8)
“Για όσους δεν έχουν άδεια παραμονής, η πρόσβαση στην περίθαλψη είναι σχεδόν αδύνατη, ειδικά μετά το νόμο του 2001, εκτός εάν πρόκειται για έκτακτα περιστατικά που χρήζουν νοσηλείας, και μόνο για έκτακτα περιστατικά όπου διακυβεύεται η ανθρώπινη ζωή, καθώς επίσης και περιστατικά εγκυμοσύνης ή μολυσματικών ασθενειών.”
Episis parakato (sel. 10) simionei
“
Έτσι, συνολικά διακρίνουμε πολλούς τύπους χωρών: Τις χώρες όπου το «θεωρητικό» δικαίωμα για ιατρική κάλυψη των ατόμων χωρίς άδεια παραμονής αφορά στο σύνολο των ερωτηθέντων αλλά στην πραγματικότητα, μόνο μια ελάχιστη μειοψηφία των ερωτηθέντων επωφελείται: πρόκειται για την περίπτωση του Βελγίου όπου η θεωρητική κάλυψη είναι πολύ καλή (99%) αλλά μόνο το 14% των ανθρώπων έχει πραγματικά πρόσβαση, ή στη Γαλλία, όπου μόνο το 7% των ανθρώπων έχει πραγματικά μια ιατρική κάλυψη σε σχέση με το 90% αυτών που θεωρητικά θα μπορούσαν να έχουν.
Τις χώρες όπου το «θεωρητικό» δικαίωμα για ιατρική κάλυψη των ατόμων χωρίς άδεια παραμονής, αφορά στο σύνολο σχεδόν των ερωτηθέντων αλλά στην πραγματικότητα, επωφελούνται περίπου οι μισοί: στην Ιταλία και στην Ισπανία (όπως και στην Πορτογαλία).
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου τα άτομα χωρίς άδεια παραμονής θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στους γενικούς γιατρούς αλλά όχι στους ειδικευμένους γιατρούς και στις θεραπείες
Η Ελλάδα είναι η χώρα όπου στη θεωρία τα δικαιώματα είναι τα πιο περιορισμένα και στην
πραγματικότητα τα λιγότερο προσβάσιμα (κανένας από τους «θεωρητικά επωφελούμενους» που ερωτήθηκε, δεν είχε πραγματικά πρόσβαση).”
